Sözcü’de yayınlanan yazının tamamı şöyle:
Özeleştiri…
“Nerede yanlış yaptık?” sorusuna verilen cevap.
Siyasette de bir örgütün, teşkilatın, yöneticilerin, çıkan sonuç üzerine kendisini yargılaması. Dün; HDP Seçim ve Takip Koordinayon Merkezi’nin 14 Mayıs sonrası, Parti Meclisi, Merkez Yürütme Konseyi ve vilayet eşbaşkanlarıyla yapılan toplantılar sonucunda hazırladığı raporu okudum. HDP’nin 2018 seçimlerinde oy oranı yüzde 11.7’ydi. Yeşil ve Sol Parti (YSP) ise 14 Mayıs’taki seçimlerde oyların yüzde 8.8’ini alabildi.
HDP yöneticileri, seçimlere az bir vakit kala yeni bir partiyle (Yeşil ve Sol) sandığa gitmenin yarattığı dezavantaja vurgu yapıyor:
“… Seçimlere çok az bir vakit kala yeni bir partiyle girmek de büyük bir kasvet olarak karşımıza çıktı. Yerellerde konut ev gezip yürütülmesi gereken parti tanıtım ve pusula çalışmalarında yetersiz kalındığı açık formda görülüyor. Halkımız parti kapatılmadığı için hala HDP ile seçimlere girdiğimizi düşünmüş ve yeni partiyi yeteri seviyede tanımadan seçimlere girmek zorunda kalmıştır.”
Bu noktada kaybedilen oyların muhasebesi yapılırken şu noktaya dikkat çekiliyor: “… Bir Oy Yeşil Sol’a Bir Oy Kılıçdaroğlu’na kampanyası halk nezdinde Kılıçdaroğlu’na eğilimi arttırdığı için kaybedilen oylarımızın değerli bir kısmı CHP’ye yönelmiştir. Rejimin karakterinden kaynaklı cumhurbaşkanının belirleyici olması nedeniyle kampanyalar cumhurbaşkanlığı seçimi formunda gerçekleşti. Bu seçimdeki en büyük handikabımız milletvekili seçimi ile cumhurbaşkanlığı seçimi ortasındaki farkı besbelli bir halde halklarımıza anlatamadık. Cumhurbaşkanı adayımızın olmaması ve önceliği rejimin gidişine verdiğimizden Meclis seçimlerine yönelik paradigmamızı, siyasetimizi ve söylememizi halka götürme ve anlatmada zayıf kaldık.”
Raporda dikkat çeken vurgu “cumhurbaşkanı adayı çıkarmamak” üzerine yoğunlaşılıyor: “… Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde kendi adayımızın olmaması halkımızın bir öteki aday etrafında konsolide olmasını beraberinde getirdi. Bunun en büyük handikabı da yeteri seviyede halka anlatılmadığı için CHP’nin oylarında artış meydana geldi. Örneğin Batman’da CHP’nin oyları 2018’de 5 bin civarındayken bu seçimlerde 25 bine çıkmıştır ve bu oyların bizden kaydığı tarafında önemli emareler bulunmaktadır.”
Peki HDP’nin oyları nereye gitti?
TİP’le yaşanan krizlere vurgu
Rapora nazaran “taktik hata” yapıldı.
Neden mi? Okuyalım:
“…Erdoğan’ın gidişine odaklanan siyaset ve telaffuzumuz büyük kentlerde Alevi tabanımızı, vekil çıkarma imkânımız olmayan lakin oylarımızın yüzde birine tekabül eden İç Anadolu, Karadeniz ve İç Ege’deki seçmenimizin CHP’ye yönelmesine neden oldu. Burada taktik yanlışlar içinde olduğumuz açıktır. Kılıçdaroğlu ismi çok fazla zikredildiği için CHP’li lokal siyasetçilerin ve adayların (Her aileden bir oy CHP’ye verseniz yeter) telaffuzuna taban oldu. Cumhurbaşkanlığı ve Meclis seçimleri ile Kılıçdaroğlu ve CHP ortasındaki farkı uygun ortaya koyma ve besbelli hale getirmede başarısız kaldık. Bu türlü olunca sonuç CHP’nin oylarını arttırması, bizim ise oylarımızın düşmesi olmuştur.”
Yine bir tenkit de TİP’in de içinde olduğu Emek ve Özgürlük İttifakı’na yapıldı:
“Öte yandan stratejik açıdan hakikat bir adım olan Emek ve Özgürlük İttifakı’nın tek liste ile seçime girmemesi, bu istikametli yaptığımız bütün ısrarların sonuçsuz kalması, tek liste tartışmalarının uzaması ve sürecin istenilen seviyede yeterli yürütülememesi de yaşanan sonucu muhakkak seviyede etkilemiştir.”
Rapora nazaran, ittifak siyasetinde yaşanan krizlerin uygun yönetilemediği tespiti var: “… Örgütsel çalışma yürüten arkadaşlar ittifak politikalarımız ve adaylar konusunda birden fazla vakit tıkanmış, sürece cevap olamamışlardır. Genişlemek ve büyümek maksadıyla geliştirilen ittifak üzerinden siyasetimizi söyleme dönüştürmek ve halka anlatmak yerine ittifaklarla yaşanan polemikler güç ve vakit kaybına uğramış, uzun mühlet gerçek gündeme girilmemiştir.”
Peki HDP ikinci cinste ne yapacak?
HDP ikinci cinste ne yapacak?
HDP idaresi, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın birinci çeşitte kazanamamasının nedenini de şu cümlelerle anlatıyor:
“… Sonuç olarak; saray rejimini geriletme kararlığımızdan taviz vermeden 28 Mayıs’ta gerçekleştirilecek ikinci çeşit için çalışmalı, tek adam rejimini yıkmanın hâlâ mümkün olduğu üzerinde yoğunlaşmalıyız. Erdoğan’ı gönderebilirsek bu Türkiye halklarına umudun bizde olduğu iletisini vermemiz ve moralsizliği aşmamız açısından kıymetlidir. Erdoğan’ın birinci cinste kazanmamasının tek nedeninin partimizin elde ettiği sonuç olduğu açıktır. Bu yüzden önümüzdeki 12 gün boyunca iç tartışmaları askıya almalı, Erdoğan’ı gönderme şimdiki asli maksadımız olmalıdır.”
Rapor, ikinci cins için de “yeni bir lisan ve söylemin” altını çiziyor:
“… Yürüteceğimiz kitle çalışmasında Kemal Kılıçdaroğlu’nun ismi söylem edilebilir ve açık konuşulabilir lakin basına verilecek demeçlerde Kılıçdaroğlu’na direk ismini belirtmeden bir propaganda lisanı kullanmalıyız.”
Bence tespitler ortasında en dikkat cazip kısım şu:
“… Seçim sürecinde propaganda lisanımızda bir bütünlüğün olmaması halkın başında soru işaretlerine neden olmuştur. Kılıçdaroğlu’nun ismini hiç zikretmeyen yöneticilerimiz kadar daima Kılıçdaroğlu ve CHP diyen yönetici ve farklı aktörlerin varlığı oy kaybındaki nedenlerin başında gelmektedir. Bunu temel nedeni yetkince örgütlü bir formda davranamamak ve telaffuz geliştirememek olarak görülebilir. Bunun sonucunda üçüncü yol çizgimizde zayıflama meydana gelmiş, iki kutuptan birine fazla angaje olmuş bir yapı ortaya çıkmıştır.”
SONUÇ: HDP’nin 14 Mayıs sonrası hazırladığı raporu gördünüz. Burada “cumhurbaşkanı adayı çıkarmamak” konusunda önemli bir özeleştiri olduğunu, TİP’le yaşanan krizlerin sonuca yansıdığını ve Meclis ile cumhurbaşkanı seçimleri ortasındaki farkın uygun anlatılamadığını okuyoruz. Lakin temel yok: Fakirler neden AKP’ye oy verdi?